Algemeen /  In het wild

De meest bekendste hamstersoort, Syrische hamster (Mesocricetus auratus), ook wel goudhamster genoemd, is een knaagdier uit de familie Cricetidae. Hij komt oorspronkelijk voor in de steppe en woestijnen van het grensgebied tussen Syrië en Turkije. In het wild is de Syrische hamster een bedreigde diersoort. De Syrische hamster werd vroeger naar zijn oorspronkelijke kleur, goudhamster, genoemd. Nu deze kleur door alle fokresultaten als minderheid voorkomt wordt het dier vernoemd naar het land van herkomst, Syrië.

Voor zover bekend is de Syrische hamster in 1839 ontdekt door de Britse zoöloog George Robert Waterhouse. De Syrische hamster die we nu kennen stamt echter af van een vrouwtje met twaalf jongen die in 1930 door professor I. Aharoni waren gevangen. Hij was verbonden aan de universiteit van Jeruzalem en nam deze dieren mee naar Israel, waar hij er mee fokte.  De nakomelingen van deze dieren stuurde hij naar laboratoria dierentuinen en universiteiten in Engeland en de Verenigde Staten. Via de universiteiten kwam de Syrische hamster bij particulieren terecht en werd het binnen kort tijd geliefd huisdier.

De Syrische hamster is een 12,5 tot 17,5 centimeter groot knaagdier, weegt tussen 100 en 200 gram en heeft een klein staartje van zo'n 15 a 20  millimeter. Hij heeft een oranjekleurige vacht met een grijs-witte onderzijde. Er loopt een donkere streep van zijn wang tot de nek. Ook de haren op zijn rug en voorhoofd hebben donkere uiteinden. Gedomesticeerde dieren komen in meerdere kleurvarianten voor, zoals zwart, oranje, wit, crème, off-white (gebroken wit) en bruin. Ook zijn er hamsters met vlekken, witbanden (een witte buik en rug) , extra lange haren en rex beharing.

De Syrische hamster is een schemerdier, dat voorkomt in de steppe en woestijnen van Aleppo, Syrië. Overdag verblijven ze in een zelf gegraven ondergronds hol, tot twee meter diep. 's Avonds komt hij tevoorschijn. Hij voedt zich voornamelijk met gras en granen, maar ook ander plantaardig materiaal als zaden en noten en dierlijk materiaal als insecten (waaronder kevers, vliegen, mieren, kakkerlakken, wantsen en wespen), wormen en slakken staan op zijn dieet. Met zijn wangzakken vervoert de goudhamster het voedsel naar een ondergrondse opslagplaats. De Syrische hamster is een solitair levend dier, die agressief kan zijn tegenover soortgenoten. Hij heeft een uitstekend gehoor en reukvermogen. De Syrische hamster kan individuen uit elkaar houden door middel van geur.

In het wild krijgt een Syrische hamster een nestje in een hol, dat tot één meter onder de grond ligt. Hier krijgt hij tussen de  4 tot 20 jongen per keer, al ligt het gemiddelde op 8 jongen per worp. De Syrische hamster kan wel zeven worpen per jaar krijgen. De draagtijd is rond de 16 dagen. De jongen worden kaal en blind geboren. Na twee weken gaan de oogjes open. Ze worden ze ongeveer drie weken gezoogd en verlaten dan ldinnen een week het hol.  Met ongeveer vier a vijf weken zijn ze geslachtsrijp. Jonge Goudhamsters vertonen "draagverstarring". Als een hamster wordt door de moeder wordt opgepakt, houdt hij zich stijf. Jongen kunnen zo sneller worden vervoerd bij gevaar

De goudhamster wordt gemiddeld 1,5 tot 2,5 jaar oud. .